استفاده از پیچ و مهره برای مصارف مختلف

 

تولید پیچ و مهره در صنعت و زندگی روزمره کاربرد زیادی دارد و این اتصال‌دهنده‌ها دارای شکل‌ها و انواع مختلفی هستند و هر کدام از مواد اولیه مختلفی ساخته می‌شوند تا با کاربرد خاصی که برای آن تولید شده‌اند، مناسب باشند. خرید پیچ و مهره در تمامی وسایل استفاده می‌شود و در هر جایی می‌توان آنها را پیدا کرد. از انواع پلاستیکی تا پیچ و مهره‌های فولادی مقاوم یا انواع ضدزنگ، هر کدام عملکردی متفاوت دارند.

برای به دست آوردن خواص مورد نیاز، معمولا از دو یا چند ماده اولیه، یک آلیاژ مناسب تولید می‌شود و از آن برای ساخت اتصال‌دهنده مورد نظر استفاده می‌شود. درصد دقیقی برای ترکیبات مختلف باید رعایت شود تا بتوان الزامات مورد نیاز را تامین کرد. هر کدام از پیچ و مهره‌ها بسته به شکلی که دارند به نام‌های متفاوتی ارائه می‌شوند. پیچ استاد بولت ، پیچ آلن ، پیچ ضدزنگ و پیچ و مهره کبریتی تعدادی از انواع پیچ و مهره‌های مختلف هستند که در زندگی روزمره و صنعت از این نام‌گذاری‌ها برای مشخص کردن آنها استفاده می‌شود.

پیچ و مهره چگونه تولید می‌شود

برای ساخت پیچ و مهره مراحل مختلفی باید طی شود. این مراحل برای اتصال‌دهنده‌های مختلف متفاوت است و برخی از انواع تخصصی، نیاز به مراحل بیشتری برای ساخت دارند. دستگاه‌ها و ابزاری که برای تولید اتصال‌دهنده از آنها استفاده می‌شود، علاوه بر برآورده کردن نیازها، باید از دقت بالایی برخوردار باشند. هر کدام از انواع پیچ و مهره‌های تولید شده باید از استانداردها پیروی کنند و در اندازه‌های دقیق تولید شوند. دستگاه‌های تولید کننده اتصال‌دهنده‌ها باید از دقت میلیمتری برخوردار باشند.

در برخی از محیط‌ها، عوامل مختلف باعث خوردگی در اتصال‌دهنده می‌شوند و این خوردگی از استحکام اتصال‌دهنده کم خواهد کرد. برای رفع این مشکل از آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی استفاده می‌شود و محصول نهایی مقاومت بالایی در برابر خوردگی خواهد داشت. برای محیط‌هایی که رطوبت زیاد است، رعایت جنس مواد می‌تواند تا حد زیادی از خوردگی اتصال‌دهنده‌ها کم کند. برخی از مواد با هم واکنش ایجاد می‌کنند و روند خوردگی را سریع می‌کنند. در برخی از محیط‌ها نیاز به روکش برای محافظت از خوردگی است و در زمان اجرا باید به گونه‌ای از این اتصال‌دهنده‌ها استفاده کرد تا این پوشش از بین نرود.  

برای ساخت اتصال‌دهنده در مرحله اول، فولاد به شکل سیم تولید می‌شود. این سیم فولادی با روش‌های مختلفی به اتصال‌دهنده و پیچ و مهره‌های مورد نیاز تبدیل می‌شود. در برخی از مواقع که به استحکام بالاتری نیاز است، این کار به مراحل بیشتری در تولید نیاز خواهد داشت. بعد از ایجاد سختی مناسب، سیم فولادی به قطعات کوچک بریده می‌شود. این قطعات به اندازه‌ای که برای ساخت پیچ و مهره نیاز است بریده و به مراحل دیگر تولید منتقل می‌شوند.

تا قبل از سرد شدن این قطعات فولادی، آنها را به شکل‌های مورد نظر تغییر شکل می‌دهند. این کار با استفاده از پرس‌های قوی میسر خواهد بود، البته عملیات پرس‌کاری باید تا قبل از سرد شدن فولاد انجام شود تا شکل‌پذیری آن آسان‌تر باشد. شکل کلی پیچ و انتهای آن را می‌توان با استفاده از پرس‌کاری و بدون حرارت‌دادن مجدد آن ایجاد کرد.

برای رزوه کردن، دستگاهی با چرخش، پیچ رزوه‌ها را بر روی آن ایجاد می‌کند. هر کدام از پیچ‌ها دارای رزوه‌های متفاوتی هستند. برخی از پیچ‌ها دارای رزوه‌های درشت و برخی دیگر رزوه‌های ریز دارند. طول رزوه شدن هم در هر پیچی متفاوت است و باید طبق الزامات استاندارد و سفارش مشتری این کار انجام شود.

شرکت دیاکو تولید کننده انواع پیچ و مهره استاندارد و یا با سفارش مشتری است. به هر نوع از اتصال‌دهنده که نیاز داشته باشید، با ما تماس بگیرید تا سفارشات شما را به بهترین نحو انجام دهیم.

تفاوت بین پیچ‌های آلن و پیچ‌های استاد بولت فولادی ضد زنگ

کار با اتصال دهنده‌ها مطمئنا نیاز به دانش قبلی در مورد مواد مختلف و نمرات موجود و بهترین کاربرد آنها در کاربری‌های خاص شما دارد. استفاده از بست اتصال اشتباه، می‌تواند منجر به خسارت و هزینه‌های اضافی شود. اگر به طور مرتب با اتصال دهنده‌های فولادی ضد زنگ کار می‌کنید بهتر است بدانید چه گزینه‌هایی وجود دارند و کدامیک را باید انتخاب کنید و کدام اتصال دهنده‌ها به بهترین وجه با کاربری خاص شما مطابقت دارند. بیایید نگاهی به تفاوت بین پیچ‌ها، پیچ‌ آلن و پیچ‌های استاد بولت فولادی ضد زنگ بیندازیم. اساسا، تفاوت بین پیچ های آلن، پیچ و پیچ های استاد بولت بسته به کاربرد آنها تعیین می‌شود.

پیچ‌ها، پیچ‌های آلن و پیچ‌های استاد بولت چگونه مقایسه می‌شوند؟

پیچ‌های آلن فولادی ضد زنگ: پیچ‌های آلن اتصال دهنده‌هایی هستند که دارای سری استوانه‌ای شکل بوده که آچار درون آن قرار می‌گیرد. پیچ های آلن با استفاده از آچار مخصوص سفت می‌شود.  

پیچ‌های فولادی ضد زنگ: پیچ‌ها برای نفوذ به مواد طراحی شده‌اند. آنها با اعمال گشتاور بر روی کلاهک محکم می‌شوند.

پیچ استاد بولت فولادی ضد زنگ: پیچ های استاد بولت دارای طراحی مشابه با پیچ های آلن است که بدون کلاهک باشد. هر دو انتهای پیچ‌های استاد بولت رزوه شده و بدنه که ناحیه میانی را تشکیل می‌دهد، بدون رزوه است.

همه این موارد به گونه ای هستند که مقاومت و انعطاف پذیری لازم را در صورت ساخته شدن از جنس فولاد ضد زنگ ارائه می‌دهند. در فرآیند ساخت اتصال دهنده‌های فولادی ضدزنگ، هر بخش وارد فرآیند تصفیه گرمایشی شده و به دنبال آن یک روند سخت شدن و معتدل سازی را تجربه می‌کند.

اتصال دهنده‌ها با بهترین کیفیت را از شرکت دیاکو خریداری کنید

اگر در حال خرید لوازم جانبی اتصال دهنده‌های فولادی ضدزنگ با بهترین کیفیت و قیمت مناسب هستید، متنوع‌ترین و کامل‌ترین مجموعه از پیچ‌ها، پیچ‌های آلن و پیچ‌های استاد بولت فولادی ضدزنگ را در شرکت دیاکو خواهید یافت.

آیا پیچ‌های فولادی ضد زنگ نیازی به تعمیر و نگهداری خاصی دارند؟

پیچ‌های فولادی ضد زنگ در صنایع مدرن فراگیر هستند. آنها نه تنها در اتصالات بلکه در محیط‌های شلوغ صنعتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها مقاومت کافی برای استفاده در کاربری‌های مختلف در ساختمان‌ها را ارائه می‌دهند. مقاومت بالای آنها در برابر خوردگی و نیاز به نگهداری کم باعث می‌شود که در شرایط اتصال قطعات انتخابی ارزشمند باشند.

اگر از چنین پیچ‌هایی در محل کار خود استفاده کرده‌اید، ممکن است از خود بپرسید که آیا آنها به تعمیر و نگهداری نیاز دارند. به گفته بسیاری از افراد، مواد مورد استفاده در ساخت پیچ‌های فولادی ضدزنگ باعث می‌شود آنها ​​ به طور کامل در برابر خوردگی مقاوم بوده و به هیچ گونه عملیات نگهداری نیاز نداشته باشند. برای درک این که چرا ممکن است آنها به نگهداری نیاز داشته باشند، در ابتدا باید بدانید از چه موادی برای ضد زنگ کردن آنها استفاده شده است.

پیچ‌های فولادی ضدزنگ از فولادهای آلیاژی با حداقل 10-12٪ کروم تشکیل شده‌اند. در هنگام تماس با اکسیژن، عنصر کروم به یک نوار منفعل اکسید طبیعی تبدیل می‌شود که خود ترمیم و نامرئی است. این همان چیزی است که پیچ‌های شما را در برابر خوردگی مقاوم می‌کند. بیشتر تولید کنندگان از فرآیندی برای منفعل سازی آنها استفاده می‌کنند تا بتوانند کیفیت خود ترمیمی را در آنها به وجود بیاورند.

با این حال، برخی از محیط‌ها به خصوص در مناطق ساحلی، شرایط سختی را برای آنها ایجاد می‌کنند. در چنین مناطقی، رنگ آمیزی پیچ‌ها امری ضروری است. در واقع، خاک و زباله می‌تواند بر روی پیچ‌های شما جمع شده و این توانایی خود ترمیمی آنها را به خطر اندازد. بنابراین توصیه می‌شود پیچ ​​و مهره‌های فولادی ضد زنگ را نه تنها برای جلوگیری از خوردگی، بلکه برای حفظ آنها در حالت مناسب، تغییر رنگ ندهید.

با این وجود، شما باید از استفاده از برس‌های ساینده یا مواد شوینده قوی که می‌تواند باعث خراش یا محو شدن سطح آنها شود، خودداری کنید. اگر می‌خواهید این اتصال دهنده‌ها را در بهترین شکل حفظ کنید، باید از پارچه نرم و صابون یا مواد شوینده معمولی استفاده کنید.

به هنگام سفارش این پیچ‌ها مهم است که از سازنده آنها، در مورد چگونگی تمیز کردن سطح آنها نیز سوالاتی بپرسید. به یاد داشته باشید که آنها تنها در شرایطی که در وضعیت ایده‌آل نصب شوند عملکرد موثر خود را ارائه می‌دهند.

روش‌های به تاخیر انداختن خوردگی در اتصال دهنده‌ها

چندین روش برای تاخیر انداختن در خوردگی محصولات یا اتصال دهنده‌ها وجود دارد. همیشه موادی با پتانسیل الکترود مشابه را انتخاب کنید. از یک رنگ یا روکش مخصوص برای ایجاد سدی محافظ استفاده کنید. از آندهای محافظ برای محافظت از محصول اصلی استفاده کنید. یا جریانی را برای جبران هرگونه واکنش گالوانیک ایجاد کنید.

چه اقداماتی را می‌توان برای به تاخیر انداختن خوردگی اتصال دهنده‌ها انجام داد

نوع محافظت در برابر خوردگی به فلزات مورد نظر، برنامه کاربردی، محیطی که از آن استفاده می‌کنید و این که یک شرکت مایل به چه میزان هزینه برای خرید پیچ و مهره است، بستگی دارد. اگرچه روکش‌ها استانداردترین و ارزان‌ترین نوع محافظت در برابر خوردگی هستند  اما ضد آب نیستند. برای مثال، روکشی که ضد آب باشد، ممکن است در مقابل محلول‌های گندزدایی مقاوم نباشد.

سازگاری با محیط زیست پوشش‌های مقاوم در برابر خوردگی به طور ویژه‌ای در صنعت خودروسازی مورد بحث قرار می‌گیرد. برخی معتقدند بهتر است از یک روش ضد خوردگی شدید در یک محیط آلوده برای اتصال دهنده‌ها استفاده کنید، زیرا این روکش‌ها سه برابر بیشتر از روکش‌های سازگار با محیط زیست دوام خواهند داشت.

نوع دیگر محافظت در برابر واکنش‌های گالوانیک، معرفی یک فلز آند محافظ یا گالوانیک مانند منیزیم، آلومینیوم یا فلز روی، صفحات یا روبان اکسترود شده برای محافظت از ساختار فلزی است. این ماده به عنوان محافظ کاتدی با جذب واکنش اکسیداسیون عمل می‌کند تا از حمله آن به قسمت اصلی اتصال دهنده جلوگیری کند. برای این که این اتفاق رخ دهد، باید یک مسیر الکترونی مانند سیم یا تماس مستقیم بین آند و فلز وجود داشته باشد. همچنین باید یک مسیر یونی بین ماده اکسید کننده مانند آب یا خاک مرطوب و آند وجود داشته باشد تا یک مدار بسته را تشکیل دهد.

منیزیم، آلومینیوم و روی رایج‌ترین آندهای گالوانیک هستند. در حالی که آلومینیوم سبک وزن یک انتخاب رایج برای کاربردهای نمکی و دریایی است، اما در محیط‌های قابل انفجار قابل استفاده نیستند زیرا به هنگام تماس با یک سطح زنگ‌زده می‌توانند جرقه زده و منفجر شوند. از طرف دیگر منیزیم منفی‌ترین آند برقی است و اغلب برای کاربردهای زیرزمینی و درون خاک استفاده می‌شود.

اگر اقدامات کافی در هنگام طراحی یا توسعه اتصال دهنده‌ها انجام شده باشد، می‌توان از بسیاری از علل خوردگی جلوگیری کرد. با این حال، شرکت‌ها و سازمان‌ها، شروع به درک این موضوع کرده‌اند که سرمایه گذاری در زمینه جلوگیری از خوردگی ممکن است در ابتدا پرهزینه باشد، اما در دراز مدت موجب صرفه جویی در هزینه‌ها می‌شود.

برای محاسبه بازده سرمایه گذاری، توصیه می‌شود یک ماتریس ریسک ایجاد کنید. خطرات بالقوه خوردگی در اتصال دهنده‌ها را بر اساس اهمیت ساختار یا تاسیسات در اولویت قرار دهید و از این نقطه کار خود را به پایین لیست انجام دهید. پیچ‌ها ممکن است یک جزء کوچک در روند ساخت و ساز باشند اما باید با دقت طراحی شوند. اگر پیچ دچار خوردگی شود، این خطر وجود دارد که کل سازه یا محصول بزرگ‌تر از هم متلاشی شود.

اتصال دهنده‌ها به عنوان بخش اساسی در زندگی مدرن، باید قابل اعتماد باشند. خوردگی اتصال دهنده‌ها نه تنها باعث از بین رفتن فلز و خرابی احتمالی می‌شود، بلکه در مورد اتصال دهنده‌های با استحکام بالا، ترک خوردگی و خرابی ناگهانی ممکن است رخ دهد. استفاده از اتصال دهنده‌های مقاوم در برابر خوردگی همیشه عملی نیست، بنابراین باید از روش‌های دیگر مقابله با خوردگی مانند پوشش‌های محافظ استفاده شود.

روکش‌های سطحی روی در حال حاضر محبوب‌ترین محافظ برای پیچ و مهره‌های فلزی هستند. چنین پوشش‌هایی مانند رنگ بر روی سطح اعمال می‌شوند و سپس پخته شده تا یک لایه محافظ بر روی اتصال دهنده‌ها ایجاد کنند. اگر لایه‌های بیشتری به آن اضافه شود، این پوشش همچنین به عنوان یک پوشش ضد اصطکاک عمل می‌کند. گزینه‌های دیگر شامل پوشش‌های تفلون و گالوانیزه گرم است.

انتخاب مواد مناسب و محافظ در برابر خوردگی برای پیچ بسیار مهم است. معمولا مشتریان اغلب نمی‌دانند که چرا ما سوالات زیادی در مورد موادی که قرار است از آنها استفاده کنند و همچنین محیط‌هایی که این مواد قرار است مورد استفاده قرار بگیرند، می‌پرسیم. اما اگر بخواهیم پیچ‌های مناسب را برای شما تهیه کنیم، باید همه این جزئیات را بدانیم. پیچ‌های استراتژیک به بررسی منظم برای خوردگی نیاز دارند. اگر خوردگی در پیچ مشاهده شود، بسته به میزان وخامت شرایط، باید اتصال دهنده‌ها را جدا کرده و تمیز کنید، ترک‌ها را چک کرده و دوباره بازیابی کنید، یا کل پیچ را تعویض کنید.

چگونه می‌توان محیط مقاوم در برابر خوردگی طراحی کرد

• محیط و مواد مقاوم در برابر خوردگی را تحلیل کنید.
• موادی را انتخاب کنید که به اندازه کافی در برابر خوردگی و پتانسیل گالوانیکی مشابه مقاوم باشند.
• از اشکال هندسی که آب و خاک را جمع می‌کنند، باعث افزایش تنش، ایجاد فرسایش و غیره می‌شوند، خودداری کنید.
• یک روش محافظت در برابر خوردگی مناسب (پوشش‌های سطحی، آند محافظ، جریان مستقیم و غیره) را انتخاب کنید.
• الزامات را مشخص کنید. به عنوان مثال، آزمایش خوردگی اسپری نمک ISO 9227، آزمایش خوردگی الکتروشیمیایی ASTM G48 برای فولاد ضد زنگ، کلاس‌های خوردگی ISO 12944 برای محیط‌های مختلف انجام دهید.

نکاتی در مورد تولید پیچ و مهره

پیچ و مهره یکی از اساسی‌ترین اجزای مهندسی و ساخت‌وساز است، با این حال تولید آنها به یک فرآیند پیشرفته نیاز دارد و چندین مرحله برای ساخت احتیاج خواهد بود. در ادامه خواهید دید که چگونه فولاد خام به ابزارهای فلزی کاملا مشخص و دقیق تبدیل می‌شود.

پیچ و مهره می‌تواند در گستره وسیعی از اندازه‌ها و اشکال مختلف تولید شود، اما فرآیند تولید اولیه به طور کلی یکسان است. در اولین مرحله، سیم فولادی به قطر مورد نظر تولید می‌شود و با سرد کردن و گرما دادن، استحکام و نوع رفتار آن را بهبود می‌بخشند. بعد از ایجاد مقاومت کافی و خواص مورد نظر، این سیم‌های فولادی برای بارگیری آماده می‌شوند. البته برای تولید پیچ و مهره با طرح‌های پیشرفته‌تر، فرآیند تولید می‌تواند مراحل بیشتری داشته باشد.

مراحل تولید پیچ و مهره

معمولا کارخانه‌هایی که پیچ و مهره‌ها را تولید می‌کنند، توانایی تولید محصولات سفارشی را هم دارند. مشتری مشخصات مورد نظر را به کارخانه اعلام می‌کند و واحد تولید، محصول را با استحکام و خواص مورد نیاز مشتری تولید می‌کند. کارخانه‌های تولید کننده اتصال‌دهنده‌ها، خط تولید خود را می‌توانند با توجه به نیاز مشتری تغییر دهند. درجه فولاد در مراحل مختلف تولید، استاندارد سازی می‌شود تا مطابق الزامات ISO 898-1 قرار بگیرد.

ساخت محصولات با روش سرد با میله‌های سیمی فولادی بزرگ آغاز می‌شود که در ابتدا آنها از قرقره‌های بزرگ باز شده و به اندازه‌های مورد نیاز برش داده می‌شوند. با استفاده از تجهیزات ویژه و سرد کردن آن، قطعات سیم به شکل صحیح شکل می‌گیرند. این اساسا جایی است که فولاد در حال شکل گرفتن بوده، در حالی که در دمای مورد نیاز با استفاده از یک سری از دستگاه‌ها و وارد آوردن فشار به شکل مورد نظر نزدیک می‌شود. خود مراحل تجهیز و آماده سازی می‌تواند کاملا پیچیده باشد، که شامل ۲۰۰ قسمت مختلف با دقت کمتر از یک میلیمتر است. با استفاده از این روش می‌توان با سرعتی بالا و در حجمی زیاد، تولید انواع مختلف پیچ و یا مهره را انجام داد.

برای طرح‌های پیچیده که مراحل تولید به تنهایی نمی‌توانند از عهده آن برآیند، ممکن است برخی تغییرات یا دریل کردن اضافی مورد نیاز باشد. چرخش شامل چرخاندن پیچ در سرعت بالا است، در حالی که فولاد برای رسیدن به شکل و طراحی مورد نظر قطع می‌شود. سوراخکاری می‌تواند برای ایجاد شکل مورد نظر از طریق ابزار دیگری انجام شود. در صورت نیاز، ممکن است برخی از پیچ‌ها نیاز به واشر داشته باشند که در این مرحله از فرآیند تولید، به پیچ و مهره اضافه می‌شود.

عملیات حرارتی یک فرآیند استاندارد برای تولید پیچ‌ها است که شامل در معرض قرار دادن پیچ در دماهای شدید به منظور تقویت قدرت و استحکام آن است. معمولا گرما دادن قبل از رزوه کاری بر روی پیچ انجام می‌شود، به خاطر این که در زمان گرم بودن فولاد، برش راحت‌تر انجام می‌شود. می‌توان با گرم کردن و ذوب فولاد، با قالب ریزی، عملیات ساخت پیچ و مهره را انجام داد. بعد از بیرون آمدن پیچ و مهره‌ها از قالب، باید فولادهای اضافه را از اطراف آنها حذف کرد.

از آنجا که عملیات حرارتی خواص فولاد را تغییر می‌دهد و آن را سخت‌تر می‌کند، این عملیات آسان‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر است. با این حال، طرز مناسب سرد و گرم کردن فولاد می‌تواند مقاومت آن را بالا ببرد و خواص مورد نظر را ایجاد کند.

برای پیچ‌های طولانی، که طول آنها بیشتر از ۱۰ برابر قطر پیچ است، عملیات حرارتی می‌تواند تاثیر ایجاد فولاد به شکل سیم فولادی اصلی را داشته باشد، بنابراین، اغلب یک فرآیند مناسب باید اعمال شود.

انتخاب سطح رفتار پیچ و مهره توسط نیازمندی‌های مشتری تعیین می‌شود. اغلب، نگرانی عمده برای جلوگیری از زنگ‌زدگی و مقاومت در برابر خوردگی است. برای محافظت از پیچ و مهره‌ها، معمولا پوششی از جنس فلز روی مورد استفاده قرار می‌گیرد که با استفاده از روش الکترولیت که روشی رایج است، این کار انجام می‌شود و یک لایه از فلز روی بر روی پیچ قرار می‌گیرد.

این فرآیندی است که به موجب آن پیچ و مهره در یک مایع حاوی روی به زیر آب فرو می‌رود و یک جریان الکتریکی اعمال می‌شود تا فلز روی به صورت لایه‌ای نازک بر روی آن تشکیل شود. با این حال، روش الکترولیتی با افزایش خطر کم شدن هیدروژن به وجود می‌آید. گزینه دیگر، پوشش مقاوم به خوردگی زینک آلومینیوم (zinc flakes) است که مقاومت در برابر خوردگی بالاتری را هرچند با قیمت بالاتر ارائه می‌دهد.

هنگامی که مقاومت در برابر خوردگی یک مساله نیست، مانند درون یک موتور و یا یک قسمت از ماشین‌ها که به طور منظم در معرض روغن قرار دارد، گزینه‌های دیگری نیز وجود دارند. هنگامی که تمامی عملیات سطح اعمال شد، پیچ‌های استاندارد معمولا آماده بسته‌بندی هستند. با این حال، طرح‌های پیشرفته‌تر ممکن است به عملیات اضافی نیاز داشته باشند. زمانی که تمامی مراحل انجام شد، پیچ و مهره‌ها آماده خروج از کارخانه می‌شوند. هنگامی که این مراحل تکمیل شدند، تنها کاری که باقی می‌ماند نوعی از کنترل کیفیت قبل از بسته‌بندی و بارگیری است

خوردگی در اتصال دهنده و تاثیرات آن

اگر این گونه تصور می‌کنید که خوردگی صرفا به معنای برجستگی‌های اکسیدی قرمز، زنگ زدگی اتصال دهنده و پیچ و مهره ساخته شده از فلزات و آهن آلات در مناطق ساحلی و دریایی است، در فکر خود تجدید نظر کنید. خوردگی در همه جا وجود دارد و حتی در خشک‌ترین کشورهای جهان نیز  بعضا خوردگی در اتصال دهنده مشاهده می‌شود. همچنین باید توجه داشته باشید که پیشگیری بهتر از درمان است زیرا می‌توان روند خوردگی را در انواع پیچ و مهره به تاخیر انداخت اما هرگز نمی‌توان از آن به طور کلی جلوگیری کرد.

تمام محصولات و اتصال دهنده‌های فلزی به ویژه آنهایی که از آهن یا فولاد ساخته شده‌اند، در نهایت در تماس با اکسیژن و آب، به مرور زمان زنگ زده و تجزیه می‌شوند.

در طول فرآیند خوردگی دو نوع واکنش به وقوع می‌پیوندد: اکسیداسیون که در طی آن الکترون‌ها فلز را ترک می‌کنند و فلز دچار فرسایش شده و تجزیه می‌شود، به طوری که الکترون‌ها، آب یا اکسیژن را به هیدروکسید تبدیل می‌کنند. هنگامی که زنگ زدگی به وجود می‌آید یون‌های هیدروکسید و آهن تشکیل می‌شوند. پس از خوردگی فلز، سطح مقطع آن تغییر می‌کند و در فلزات اتصال دهنده  آهنی، زنگ زدگی در کل سطح فلز گسترش می‌یابد.

به دلیل قرار گرفتن در معرض آب نمک‌دار که pH خنثی یا کمی اسیدی دارد، در کاربردهای ساحلی و فراساحلی این اتفاق راحت‌تر از سایر کاربردها به وقوع می‌پیوندد. محصولات در مجاورت ساحل که در معرض آب شور و همچنین اسپری آب نمک جزر و مد دریا قرار دارند، این مواد بر روی سطح باقی می‌مانند. سطح نمک اتمسفر در مناطق نزدیک‌تر به استوا بیشتر است.

با این حال، خوردگی اتصال دهنده فقط در معرض قرار گرفتن در معرض آب شور رخ نمی‌دهد. مواد تمیز کننده، رطوبت زیاد و محیط‌های “کثیف” مانند فاضلاب و معادن، همه فرایند خوردگی را تشدید می‌کنند. محیط‌های تحت فرآیندهای شیمیایی، سرشار از دی اکسید کربن، همچنین تاثیرات شدیدی بر روی فلزات دارند.

خوردگی یک پدیده طبیعی است که در معرض رطوبت، درجه حرارت و شرایط جوی خاص رخ می‌دهد که نمی‌توان از آن جلوگیری کرد، فقط می‌توان آن را کاهش داد.

خوردگی محصولات را تضعیف می‌کند و در نهایت عملکرد و یکپارچگی آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علاوه بر داشتن هزینه بالا، خوردگی ایمنی را تحت تاثیر قرار داده و بر زیبایی محصولات نیز تاثیر می‌گذارد. خوردگی در اتصال دهنده‌ها جنبه‌های مختلف مهندسی، اجزای الکتریکی، واکنشهای شیمیایی و بیولوژیکی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. خوردگی از زمانی که انسان شروع به استفاده از فولاد در برنامه‌های کاربردی خود کرده است، یک مشکل بزرگ به حساب می‌آید.

جلوگیری از روند خوردگی در اتصال دهنده فلزی

پاسخ ساده این است که شما نمی‌توانید از روند خوردگی در اتصال دهنده فلزی جلوگیری کنید. بهترین شکل محافظت برای تاثیرگذاری در برابر خوردگی، از زمانی شروع می‌شود که طراحی محصول را آغاز می‌کنید باید اطمینان حاصل کنید که مواد مورد استفاده به اندازه کافی در برابر خوردگی مقاوم هستند و محیطی که از این محصول استفاده می‌کنید سازگار با محصول مورد نظر شما است. از همه مهم‌تر، شما باید مطمئن شوید که فلزات مورد استفاده در اتصال دهنده‌ها و دیگر اجزاء با واکنش در برابر یکدیگر، روند خوردگی را تسریع نمی‌کنند. این فرآیند تحت عنوان نظریه گالوانیک شناخته می‌شود.

براساس نظریه گالوانیک، مهندسان و تولید کنندگان باید مواد و محصولات را به گونه‌ای قرار دهند که وقوع خوردگی گالوانیک را محدود کنند. به عنوان مثال، اگر می‌خواهید آلیاژهای مس و فولاد ضدزنگ را همراه یکدیگر استفاده کنید، استفاده از یک پوشش محافظ برای کاهش خوردگی ضروری است. آلیاژهای آلومینیوم و مس نباید با هم ترکیب شوند، به خصوص در مواردی که pH بالا به دلیل شوری محیط وجود داشته باشد. علاوه بر این، همیشه به یاد داشته باشید که اختلاف بین پتانسیل‌های الکترود توسط محیطی که برنامه یا محصول در آن قرار دارد، تحت تاثیر قرار نمی‌گیرد.

عدم آگاهی از واکنش‌های گالوانیک می‌تواند اثرات مخرب مالی و ایمنی داشته باشد و به دلیل خوردگی، شرکت‌ها متحمل خسارت‌های شدیدی شوند