آچار آلن شش ضلعی اولین بار در سال 1909 توسط ویلیام جی آلن ثبت شد، اما برخی شواهد نشان میدهند که ایده ساخت ابزاری که بتواند پیچهایی با سر شش گوش را شل و سفت کند، احتمالا در اوایل دهه 1860 به وجود آمد. با این حال، به دلیل دشواری و هزینه ابزارهای تولید این نوع از آچار و پیچ به خاطر تفاوت در شکل ظاهری در دهه 1800، بسیاری از آنها ثبت اختراع نشدهاند، یا ثبت اختراع شدهاند، اما تولید نشدهاند.
ویلیام جی آلن روشی را برای ایجاد یک شکل شش ضلعی مادگی به روش سرد در سر پیچها برای شرکت تولیدی آلن از هارتفورد، کانکتیکات (Hartford, Connecticut) ثبت کرد. این شرکت این محصول را به عنوان پیچ ایمنی آلن تبلیغ میکرد. این امر باعث شده است تا امروزه افراد زیادی به عنوان آچارهای آلن از آنها استفاده کنند، که توسط گروه ابزار Apex که اکنون صاحب شرکت تولیدی آلن است، تولید میشود. به خاطر گسترش استفاده از پیچ آلن و آچار آن در تمامی نقاط دنیا، توانایی این شرکت را برای نگهداشتن این محصول به عنوان یک علامت تجاری تهدید میکند، اگر چه آچار آلن تا سال 1943 به عنوان علامت تجاری ثبت نشده بود.
Howard T. Hallowell Sr، بنیانگذار شرکت فولاد استاندارد پرس (Pressed)، در زندگی نامه خود در مورد چگونگی ساخت شرکت برای تولید آچار هگز و ابزار تولید آن به طور جداگانه از آلن، در سال 1911 نوشت. در آن زمان این امکان وجود داشت که ساخت این نوع پیچ و آچار توسط چندین شرکت تحت نامهای مختلف انجام شود. برای خرید پیچ و مهره همواره میتوانید با شرکت دیاکو گستر در تماس باشید.
در آغاز قرن بیستم، رایجترین نوع اتصالدهنده مورد استفاده در صنعت پیچ و مهره با سر مربع بود. کار کردن با این نوع از پیچ آسان نیست و برای شل و یا سفت کردن آنها باید فضای کافی برای حرکت آچار وجود داشته باشد. این فرصتی برای کسی ایجاد کرده بود که بتواند ابزار متفاوتی برای شل و سفت کردن پیچهایی بدون گوشههایی روی سر خود بسازد و کار کردن با آن در شرایط مختلف آسان باشد.
در حالی که از آچار آلن به طور فزایندهای در صنعت تولید استفاده میشد، تا جنگ جهانی دوم و در نتیجه افزایش عظیم تولید صنعتی، معمولا مورد استفاده قرار نگرفت. از آن زمان، پیچهای آلن با سرهای شش گوش در بسیاری از محصولات مانند اتومبیل، دوچرخه، مبلمان و غیره متداول شدهاند. آچارهای آلن اغلب این روزها در وسایلی که در آنها از پیچهای آلن استفاده شده توسط تولیدکنندگان قرار داده میشوند، زیرا تولید آنها ارزان است.
از آنجا که آنها برای اولین بار در سال 1910 معرفی شدند، تحولات ظریف در طراحی اصلی آچار آلن توسط چندین شرکت انجام شده است. اینها شامل تغییر شکل در انتها، لبههای روکشدار، مغناطیسی کردن آچار، تولید ستهای تاشو با سایزهای متفاوت آچار، قرار دادن حلقه در انتهای آنها و ساخت آچار با انواع مختلف مواد است.
اتصالات و آچارهای Torx توسط یک شرکت تولید کننده ابزار آمریکایی به نام Camcar Textron در سال 1967 ساخته شده است. طراحی Torx بسیاری از مشکلات مرتبط با سایر طرحهای آچار آلن و پیچهای آلن را برطرف کرده است. پیچهایی با سرهای مادگی به صورت شش گوش زاویهدار به منظور جلوگیری از رد کردن آچار در اتصالدهندهها طراحی شدهاند و کارکردی آسانتر از آچارهای آلن دارند.
اتصالدهندههای ساخته شده از پیچ و مهره اجزای مکانیکی هستند که برای پیوستن موقتی و یا دائم دو یا چند جسم مورد استفاده قرار میگیرند. در حالی که روشهای دیگری برای پیوند دادن اشیاء مانند جوشکاری، پرچ و غیره وجود دارد، اتصالدهندههای پیچی اغلب ترجیح داده میشوند، زیرا به راحتی میتوان آنها را تعویض و یا بهینه کرد. در خرید پیچ و مهره اتصال دهندههایی که در ساخت آنها استفاده شده، به دلیل طراحی رشتهای آنها، در پیوستن به اشیاء متعدد موثر هستند. اتصالات و پیوندهای داخلی یا خارجی دارای اتصالات پیچی داخلی یا خارجی بوده و به راحتی قابل نصب هستند.
اتصالدهندههای پیچیده، با استفاده از پیچ و مهره ساخته میشوند. برخی تصور میکنند پیچ ??و مهرهها یکسان هستند، اما این درست نیست. برای کاربردهای مختلف، پیچ و مهرههای متفاوتی ساخته میشوند تا قابلیت مورد نظر را ارائه دهند. در برخی از اتصالات، از واشرها استفاده میشود تا اتصالی بهینه ایجاد شود. مهرهها نیز به خاطر کاربرد گستردهای که دارند، در انواع متفاوت تولید میشوند و در اتصالات مختلف مورد استفاده قرار میگیرند.
پیچها برای پیوستن دو یا چند جسم که نباید به صورت دائم متصل شوند، استفاده شده و برای پیوستن به دو یا چند شیء مختلف کاربرد دارند. به خاطر داشته باشید که معمولا در حین نصب پیچها، باید به میزان فشار وارد شده، شرایط محیط و عوامل دیگری نیز توجه کرد. صرفنظر از آن، پیچ و مهرهها به طور خاص برای پیوستن اشیاء مختلف طراحی شدهاند و اتصالاتی مقاوم ایجاد میکنند.
یکی از متداولترین نوع اتصالدهندههای اشیاء مختلف پیچ است. پیچها از قطعات استوانهای شکل فلزی تشکیل شدهاند و سطح پیچشی به نام رزوه در اطراف آن پیچیده شده است. در بالای پیچ یک سر قرار دارد که از آن برای هدایت پیچ به داخل یک شیء یا قطعه کار استفاده میشود. اگر یک پیچ دارای سر چهارسو باشد، برای مثال میتوانید از پیچ گوشتی دستی و یا برقی چهارسو برای چرخاندن و نصب پیچ استفاده کنید. پیچها دارای سرهای مختلف نسبت به کاربرد آنها هستند. هر پیچ برای کاربرد خاص طراحی میشود، برخی از آنها برای اتصال اشیاء چوبی کاربرد دارند و برخی دیگر در قطعات فلزی قابل استفاده هستند.
پیچها نسبت به کاری که باید انجام دهند و نیرویی که برای اتصال نیاز است، دارای قطرهای مختلف و رزوههای متفاوت هستند. برخی از پیچها دارای رزوههایی درشت و برخی دیگر رزوههایی ریز دارند. برخی از پیچهایی که برای اتصال چوب و یا ترکیب با رولپلاک استفاده میشوند، قسمت بالایی رزوه ندارد و انواعی که برای اتصال فلزات و یا ترکیب با مهره ساخته میشوند، از بالا تا پایین دارای رزوه هستند.
یکی دیگر از انواع متداول اتصالدهندههای مورد استفاده در اتصالات پیچ و مهرهای، مهره است. مهره از یک قطعه فلزی به شکل دایره با سطح داخلی رزوه شده ساخته میشود. از مهره به همراه یک پیچ استفاده میشود تا دو یا چند شیء را به یکدیگر پیوند دهند. سطح داخلی مهره به قسمت بیرونی پیچ متصل میشود. هنگامی که مهره چرخانده شود، بسته به جهتی که چرخانده شده است، پیچ و مهره باز و یا سفت خواهد شد.
اکثر مهرهها دارای نمای بیرونی شش ضلعی هستند، اما شکلهای مختلف دیگری نیز میتوانند داشته باشند. فضای داخلی مهره شکل استوانهای دارد، هرچند نمای بیرونی آن دارای یک شکل شش ضلعی برای سهولت در روند نصب باشد. با داشتن شش ضلع، استفاده از ابزارهای معمول به راحتی امکانپذیر بوده و به کارگران این امکان را میدهد تا آنها را با حداقل تلاش، سفت و یا شل کنند.
همان طور که قبلا نیز گفته شد، مهره با استفاده از سطح رزوه شده به پیچها متصل میشود. قسمت بیرونی پیچ که رزوه شده، به عنوان یک مسیر برای حرکت مهره بر روی پیچ عمل میکند.